Ik "praat" met de tuin...

Ja, ik praat met de tuin. Niet zodat je het kunt horen natuurlijk, maar ik geloof in focus bij wat ik doe en ook dat mijn intenties kracht hebben. Wanneer ik de grond bewerk "zeg" ik "dat de grond maar veel leven mag herbergen en leven zal voortbrengen". Wanneer ik zaai zeg ik "dat je maar een mooie gezonde plant mag worden". Wanneer ik oogst (nooit alles) zeg ik "dankjewel voor de gulle gaven".

Vanochtend heb ik de gedroogde goudsbloemblaadjes "geplukt". Met muziek van Mertens erbij ben ik dan heel geconcentreerd, haast meditatief, bezig. Ze zijn mooi droog geworden in mijn zelfgemaakte droogkruk.

Ik geef alles Jitske's wichtkracht mee. Zo eer ik ook mijn voormoeders. De naam Jitske kreeg ik van de moeder van mijn vader. De moeder van mijn moeder was ook altijd met natuurlijke middelen bezig, zoals koolbladeren bijvoorbeeld. Dat vertelde mijn moeder laatst. En ik eer mijn Drentse achtergrond en terugkeer naar Drenthe op het Balloërveld met het woord "wicht". Ik hou gewoon van zo in het leven staan en mij op die manier te verbinden.

Links ligt gekochte (van een goed merk en biologisch) pepermunt en rechts pepermunt die ik zelf droogde. De kruiden behouden zo mooi hun kleur in de donkere kruidenkamer (waar het nu te koud is om te drogen) en in de droogkruk. Om het zo te houden wil ik ze ook donker bewaren. Daarvoor komen de door mijn moeder gespaarde stroopblikje goed van pas. Ik heb ze in een leuk kleurtje gespoten, want het oog wil natuurlijk ook wat. Het liefst doe ik aan hergebruik en dat is zo ook weer gelukt.

Groene groet,

Jitske

Het valt de oogsttuin toe

Vier meidoornstekken konden worden opgehaald voor de oogsttuin. Ze hoort hier thuis, de meidoorn, vind ik. Het is de bedoeling om een oude haag te maken, samen met beuk en hulst, om de oogsttuin aan de noordzijde te beschermen tegen de wind. De noorderwind kan behoorlijk huishouden over het open veld. Bovendien wordt de haag een fijne plek voor vogels om in de schuilen en insecten kunnen profiteren van de bloemen. Zowel de jonge blaadjes als de bessen zijn eetbaar voor ons.

Er blijkt een Vlier te staan tussen in de bestaande haag (voor privacy bij het huis) aan de westkant. Die geven we een nieuwe plek waar de struik de ruimte heeft. Ik verheug me nu al op de bloesem (voor thee en wellicht een keer voor pannekoeken) en de bessen voor de siroop.

Er mag ook een vijver worden opgehaald. Precies de goede maat voor "Het Wilde Veld". Een natuurlijke poel lukt hier niet vanwege de te lage grondwaterstand. Er zijn natuurlijk de Drentsche Aa en sloten dichtbij, maar wat water op het erf geeft toch meer biodiversiteit en een plek voor planten die houden van natte voeten.

En de vijver is er nog niet (die wordt volgende week gehaald) maar vanochtend lag er voor de deur uitgegraven (vanwege het onderhoud van de sloten) lisdodde. Dit zal als plantafval worden afgevoerd, maar het is vast wel ok als er een klein stukje in de oogsttuinvijver wordt gezet. Lisdodde is ook eetbaar, dus ik ben benieuwd.

Zonder investeringen (alleen tijd en energie) wordt de oogsttuin steeds completer.

ecoprinten

Wat zijn ze mooi geworden!

Dit keer gebruikte ik de houtkachel in het atelier.

Een rondje oogsttuin leverde het materiaal op.

Ik maakte voor het "printbad" een mix van water, azijn, roestwater en uienschillen.