kruiden

rollerflesjes met 8 verschillende parfums

In mei gaf ik mezelf cadeautjes! Ik had zo'n behoefte aan lekkere natuurlijke geurtjes. Van een draagolie met etherische olie maakte ik acht verschillende parfums. Er is één favoriet uitgekomen. Die geur deel ik graag met je. Een rollerflesje is natuurlijk niet handig als tester, dus maakte ik daarvoor een sprayvariant met biologische alcohol. En dan is het wel zo handig om gelijk 2 flesjes op voorraad voor "uitdelen" te maken, toch? Nee, grote voorraad maak ik nooit. Er is zo weer bijgemaakt.

Veel fruit oogsten we op ons erf en ook wat kruiden. Deze zomer draait het vooral veel om rust. Af en toe doe ik kleine klussen, maar wacht als manifestor (Human Design) vooral op een golf van nieuwe energie.

De St. Janskruidolie kleurt al mooi rood.

St. Janskruidolie in de maak.

Ik kreeg er twee vragen over: Hoe ik het maak? Hoe ik het gebruik?

Het maken is heel simpel. Ik plukte bloeiende toppen van St. Janskruid op een zonnige dag. Die deed ik in een glazen pot en overgoot ze met biologische olijfolie tot ze onder stonden. Ik dek, wanneer ik verse kruiden gebruik, de pot af een doekje en elastiekje. Zo kan eventueel vocht uit de verse kruiden verdampen en krijg je geen schimmel. De deksel hou ik ook bij de hand om af en toe te schudden (dat voorkomt ook schimmel): dan het doekje eraf en deksel erop, schudden en weer het doekje erop. Onder invloed van de zon kleurt de olie rood. Ik zet de pot dus in het zonlicht. Wanneer de olie na een paar weken dieprood is kan ze worden gezeefd door een doek en is ze klaar voor gebruik. Dan bewaar de olie in het donker.

Waar ik het voor ga gebruiken weet ik nog niet. Ik heb een "medicijnkast" vol met natuurlijke middelen; oliën, tincturen en bloemenremedies. Het maakproces heeft vaak weken tijd nodig en kun je niet snel even maken als zich een klacht aandient.

De kruiden die "me roepen", daar maak ik een middel van. En soms zie ik dat een middel bijna op is en maak ik nieuwe voorraad. Op het moment dat een gezinslid klachten heeft kijk ik welk kruid het beste past en welke middelen ik in huis heb. St. Janskruidolie heb ik de komende tijd wellicht niet nodig als "medicijn". Dan ga ik haar gebruiken als huidverzorging voordat ze mogelijk "te oud' wordt.

Het is een prachtige olie voor heling van de huid en wordt ook gebruikt voor zenuwpijn, en spierpijn.

Ik geef geen kruidenadviezen en oliën en tincturen verkoop ik alleen als ik te grote voorraad voor mezelf heb gemaakt. Wel wil ik altijd meedenken met mogelijke natuurlijke middelen, wanneer mensen die in mijn praktijk komen hierom vragen. Ik werk wel met mijn eigengemaakte bloemenremedies. Die zijn op voorraad om mensen mee te kunnen geven. Ik kan ook een een persoonlijke mix ervan samenstellen. En er zijn natuurlijk de WichtKrachtWezens met kruidenkracht die ik aanbied.

De kaartenset voor de bloemenremedies is bijna klaar.

De kaartenset die ik in samenwerking met Janine maak is bijna klaar. Nog even geduld.

Ontdekkingen

Zo leuk om zowel online als IRL (niet iedereen wil dat het online zichtbaar is) enthousiaste reacties op mijn blogberichten te ontvangen. Ik pakte het schrijven kortgeleden weer op.

Aanleiding was eigenlijk dat steeds meer mensen op verschillende socialmediaplatforms zitten. Het maakt me verdrietig, alsof ook daar de verdeeldheid toeneemt. Dat ene platform is voor mij genoeg. Ik mis de mensen die vertrekken. Zij maken andere keuzes. Ooit lang geleden had ik er een besloten groep "mijn helende weg" toen ik eierstokkanker had. Ik voelde me zo verbonden en het was zo fijn daar te kunnen delen en reacties te ontvangen. Ik ervaar daar op dat platform nog steeds zoveel verbinding.

Voor wie niet (meer) op dat ene zelfde platform zit bedacht ik dat als ze me willen volgen dat altijd kan, gewoon op mijn eigen website. Ik "zend" op een plek waar iedereen kan ontvangen en of ze dat willen is aan hun. Zo leidt het verdriet tot actie. Het voelt goed.

Ik was zelfs zo moedig om het inschrijven op het per email ontvangen van nieuwe berichten mogelijk te maken. Volgens mij is het gelukt. Trots op mezelf Marketing is niets voor mij en alle publiciteit rond mijn werk en missie heb ik in eigen beheer. Er waren ook nog wat achterhaalde informatie en verkeerde instellingen op mijn website ontdekte ik. Dat ook maar even aangepast. Ik zou veel meer uit mijn website kunnen halen en misschien ga ik me daar ook nog wel eens voor inzetten.

Labyrint "De Zevensprong" in Zeegse

Verder met ontdekken.

We fietsen hier in de omgeving vaak bekende routes, waarvan we weten dat ze prachtig zijn. De heer des huizes houdt van deze voorspelbaarheid. Ik zoek graag het onbekende op. Ja, dat kan mee- en tegenvallen, maar je hebt er weer verrijkende ervaringen bij. Zo mooi symbolisch voor hoe verschillend wij ook in het leven staan.

Ik fiets graag voorop. Dat ontstond toen ik fibromyalgie had, want zo kon ik goed het tempo bepalen. Nu is het fijn, omdat Banjer bij mij achter op de fiets zit en hij zo de hele roedel in beeld heeft. Èn ik kan de route bepalen. Zo fietsten we vandaag op prachtige voor ons onbekende paden en vonden als verrassing dit labyrint! Dat heb ik natuurlijk samen met Banjer gelopen. De heer des huizes met versnaperingen ondertussen wachtend op een bankje in de zon.

Één jeneverbes!

We zijn veel op ons prachtige erf. Hij met pensioen in ik als thuiswerker in de woonwagen. Die ontdekkingen zijn ook hier te over als je er oog voor hebt. Zoals die ene jeneverbes aan het kleine struikje dat het als enige van de twee heeft overleefd. Dat je verrukt kan zijn over 1 bes. Ik wel.

Toch word ik ook heel blij van kleine ontdekkingen hier in de regio buiten ons erf. Dat heb ik ook wel nodig. Zoals dat mooie initiatief van Chantal en Simone van Aards die een ruimte huren bij Grond (ook al zo mooi!). Ik kocht een mooie lap van biologische katoen voor mijn Sittanwerk bij ze. Ik had ze beter even kunnen vragen deze voor me af te werken met een Lock machine. Dat hadden ze ook gedaan bij een rok van dezelfde stof de ze genaaid hadden. Ik heb een gekregen Lock machine, maar hoe dat ding werkt daarvan heb ik geen idee. Dat ook maar eens gaan ontdekken dan.

Mooie ontdekkingen in Rolde

Het ontdekken van materialen gaat ook nog steeds door. Dit keer maakte ik zelf een vernis, helemaal natuurlijk en zelfs biologisch. Van de natuurlijke klei maakte ik hangers die ik beschilderde met aarde pigmenten. Ze mogen niet afgeven als ze vochtig worden, dus hebben ze een afwerking nodig. De afwerking die ik eerder vond was glimmend. Ik wilde ook een matte afwerking. Ik geloof dat ik tevreden ben, al kunnen er nog wat puntjes op de "i" worden gezet. Het korrelige van deze hanger vind ik best leuk en ik kan de afwerking ook glad maken.

geluk en positieve energie

Het symbool op de hanger staat voor het aantrekken van geluk en positieve energie

Mijn Creatrixenergie liet ook weer, op speciaal verzoek dit keer, een WichtKrachtWezen (voor Vrede) geboren worden. Dat was ook weer zo fijn om te doen.

Met het delen wat ik beleef hoop ik mensen "aan te raken" en misschien soms wel te inspireren. Uit de reacties blijkt dat, dus dat is een mooie aanmoediging voor nieuwe berichten.

Liefs, Jitske

Heftig

Het was (is) veel heftiger dan verwacht, het rouwen. Na 15 jaar samen vertrok onze hond, Bras, naar Anderland.

Had het ook een fysieke component? Wellicht. Klachten waren er zeker en misschien in combinatie met een virus door verminderde weerstand? Maar bovenal was ik heel down en moedeloos. Sinds kort gaat het hiermee beter. Fysiek is er nog vanalles. De ene dag gaat het beter de volgende dag weer minder. Dus ik heb maar geen verwachtingen.

Er helemaal zijn voor de ander, met een hulpvraag, vind ik nooit moeilijk. Sterker nog ik vind het altijd heerlijk. In mijn werk als coach floreer ik.  Nu was ik me even niet genoeg bewust van mijn eigen hulpvraag. Hoewel we ons er volledig bij neerlegden dat Bras zijn leven na 16 jaar voltooid was, het verlies was er. Gewoon doorleven zat er niet in. Het was duidelijk; ik moest berusten en accepteren. Moeilijk! Ik zat in zo'n mooie flow. Plannen en willen? Loslaten!

Er kwam rust en meer aanwezigheid in het nu. Ik werd me bewust van de zwaarte van mijn hart dat in beslag werd genomen door verdriet. Het kon een aantal teleurstellingen op mijn pad (inherent aan leven) na zijn overlijden eigenlijk niet aan. Ik besefte niet meteen dat mijn hart bescherming, rust en veiligheid nodig had van eigen haard en huis en ik ruimte moest maken voor mijn verdriet.

Banjer, een 11 jarige Border colltezer uit het asiel, kwam in ons leven. Misschien was de stress van een nieuw huisgenootje ook best veel? Met z'n tweeën moesten we bovendien nog een weg vinden in het omgaan met onze verschillende manieren van rouwen en daarnaast op een lijn zien te komen in onze kijk op en omgang met Banjer. Ik zocht, samen met Banjer, vaker de woonwagen op om elkaar wat ruimte te geven voor eigen processen.

Oude angsten van "is het wel genoeg wat ik te bieden heb?" en van "weet ik wel hoe?" staken de kop op. Veel aan Banjer was zo nieuw voor me. De eerste week zat ik voornamelijk samen met hem op de bank. Dat had hij nodig, maar hoe moest het verder? Met hem op training gaan, gaven ze van het asiel als advies mee. Aan welke trainer zou ik onze hond willen toevertrouwen? Ik vond er online veel die elkaar vaak tegenspraken en vooral vertellen wat je niet moet doen en niet wat je wel moet doen. Hoe moet je dan kiezen? Na veel zoeken en speuren was mijn conclusie over welke trainer: niet één. Mijn zoektocht leverde wel iets op: Ik ga me niet richten op trainen; belonen en straffen, maar op een hartconnectie. En toen veranderde alles. Er kwam ontspanning. Ik verdiep me in hoe hij de wereld ziet en waarom hij doet wat hij doet. Dat leverde verrassende inzichten op. Een heel nieuw hondenperspectief. Er komen oplossingen en we passen ons aan. Het uitvallen naar andere honden, daar heb ik nog geen antwoord op. Misschien komt dat ook niet en dan leven we er mee. Op ons erf kan hij lekker vrij rondsnuffelen.

We leven samen, met z'n drieën, en proberen zoveel mogelijk in ieders behoefte te voorzien. Dat betekent geven en ontvangen, rekening met elkaar houden. Dat past natuurlijk precies in mijn animistische levensvisie.

Wat ook hielp was me weer helemaal in het animisme onder te dompelen met een training, boeken lezen, muziek luisteren en creatief werk. Gewoon voor mezelf en zonder doel in mijn heerlijke woonwagen. Er hoeft geen winkel of markt gevuld te worden. Ik verken nieuwe materialen die zoveel mogelijk passen binnen mijn visie. Ze zijn vaak niet goedkoop en moeilijk te vinden. Met mijn beperkte budget maak ik kleine stapjes. Ik voel, ervaar en geniet. De energie van mijn hart stroomt weer. Ik kan Banjer met al mijn liefde omarmen en heb vertrouwen. Wij hebben ons pad van verbinding gevonden. Er bloeit en groeit veel. Kleine projectjes met kruiden pak ik weer op. Er is veel fruit om te verwerken.

Het is goed.

Juffertje in het groen in de tuin!