Verkennen

In kleine stapjes verken ik nieuw materiaal.

Hier 100% natuurlijke klei op basis van papier en lisdoddepluis en ook de afwerking is volledig natuurlijk.

Deze klei maakte ik zelf.

Vragen die ik mezelf stel in deze zoektocht:

Waar komen de materialen vandaan?

Worden ze ethisch gewonnen?

Hoeveel energie wordt verbruikt voor het eindproduct?

Welk verhaal vertellen de materialen en welke kracht geven ze mee aan een creatie?

Kan ik materiaal gebruiken dat hier groeit?

En is de klei geschikt voor de projecten die ik voor ogen heb?

De lisdodde uit onze sloot vertelt het verhaal van teveel stikstof en natuurlijk ook van hoe prachtig en krachtig ze is.

Het valt niet mee, dit verkennen, moet ik bekennen. Wat natuurlijk ook niet helpt is dat ik al een paar weken "iets onder de leden" lijk te hebben. Voortvarend werken is er even niet bij. Alles moet ik gedoceerd en rustig aan doen.

Ik zoek en zoek.... naar recepten en materialen. Wat is er veel troep beschikbaar. Met troep bedoel ik materiaal van synthetische oorsprong. Ook wordt de samenstelling en herkomst in veel gevallen niet vermeld, dus daar kun je dan niets mee.

Vaak voel ik me vervreemd van deze wereld als ik kijk naar wat gewoon wordt gevonden en gretig wordt geconsumeerd. Ik hoef alleen maar naar reclame te kijken, een drogist of supermarkt in te lopen en ik ben verbijsterd.

Wat ik nog erger vind is hoe moeilijk het is nog voor puur, schoon en geweldloos te kunnen kiezen. Zelf leef ik verre van perfect volgens mijn eigen waarden, gewoon omdat het niet haalbaar blijkt. Ik doe wat ik kan, ja dat wel.

Laat ik kleine stapjes blijven zetten.

Laat ik delen hier, dat is wat ik kan doen.