De oogsttijd is van oudsher de drukste tijd van het jaar. Met moderne technieken oogsten we nu het hele jaar door en zijn we dit besef en onze verbinding met natuurlijkheid voor een deel verloren. Toch is in ons nog steeds het ritme van het jaar actief. Steeds meer mensen worden zich daarvan opnieuw bewust.
Na de oogsttijd was er niet zoveel buitenwerk meer en kon men buiten ook veel minder doen vanwege de kou en de beperkte lichturen per dag. Men zat meer bij elkaar en vaak bij de enige warmtebron van het huis. Het werk dat daar ter hand kon worden genomen werd opgepakt. Daarbij denk ik aan verstelwerk van kleding, handwerken en spinnen.
Daar werden ook verhalen verteld. Men had immers alleen elkaar ter vermaak. Meestal hadden de verhalen een verborgen boodschap over wijsheid of omgaan met onverklaarbare zaken en lastige emoties als angst bijvoorbeeld. Angst steekt natuurlijk meer de kop op als het donker is. Ook was het misschien helemaal niet vanzelfsprekend dat na de ijskoude winter de vruchtbare lente weer zou komen. Men zette rituelen en gebruiken in om hogere machten gunstig te stemmen en men omringde zich met symbolen van vertrouwen zoals groenblijvende takken bijvoorbeeld.
Het reperterende werk van spinnen en weven bracht mensen ook in een soort andere staat van bewustzijn, waardoor men de werelden uit de verhalen bijna zou kunnen betreden.
Verhalen gevuld met andere realiteiten en wijsheid, naar binnen keren, draadspinnen en (web)weven zijn voor mij allemaal met elkaar verbonden en ook verbonden met deze donkere tijd van het jaar.
Ik volg de impuls van deze donkere tijd en omring me met beeldjes van kabouters en andere magische wezens en ik duik weer meer in de sprookjes. Sprookjesboeken waren de eerste en enige boeken die ik als kind kocht en las. Ik ben er altijd door gefacineerd geweest.
Dit keer door het sprookje "De gouden gans" van de gebroeders Grimm over de domoor die zijn hart volgt en juist daardoor rijk en gelukkig wordt.
In de ondertitel van Webbedingen verwijs ik naar "Het groene Web" waarmee we allemaal verbonden zijn. In (web)weefsters en spinsters wordt dat gesymboliseerd. De werkelijkheid is heel gelaagd; er is een wereld achter de wereld. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar het is zo eenvoudig als: zie je hier alleen een gans of ook een symbool dat naar een wijze les in een sprookje verwijst. Door het laatste te zien betreed je een magische wereld en hiernaar verwijs ik met "het snufje magie" in de ondertitel.
Een aantal (tafel)kleedjes van biologische katoen heb ik beschilderd met een gouden gans.
Ze zijn te koop en contactloos af te halen bij mijn praktijk aan de Brunelstraat in Assen en ook in de winkel (dan niet contactloos) van coöperatie OngeEikt aan het Koopmansplein in het centrum van Assen.
Groene groet,
Jitske van der Spoel
Voelsprieter voor spoorsupport; heldervoelend coach
Webbedingen, een toefje natuur met een snufje magie, van Het Groene Web
